Soms overkomt het leven je. Grote dingen zoals het verlies van een dierbare of het niet vervuld zien worden van een diepe wens, kunnen je leven op zijn kop zetten. Kleine dingen, zoals je hoofd stoten of koffie over je heen krijgen, lijken onbenullig in vergelijking, maar ze kunnen je humeur verpesten en je dag negatief kleuren. Het is gemakkelijk om in zulke momenten boos of verdrietig te worden, en soms blijft dat gevoel aan ons kleven. We laten ons leven, of in ieder geval onze dag, beïnvloeden door wat ons is overkomen. We worden chagrijnig, snel geïrriteerd, en trekken ons terug.
Maar wat als het anders kan?
Wat als je de hardheid die deze gebeurtenissen in je hart hebben achtergelaten, kunt verzachten? Wat als je ervoor kunt kiezen om die zachtheid en compassie voor jezelf te omarmen?
Ik weet als geen ander hoe dat voelt.
Mijn onvervulde kinderwens was een van de meest ingrijpende ervaringen in mijn leven. Zeven jaar lang vochten mijn partner en ik voor een kindje. We doorliepen een weg vol hoop, verdriet, boosheid, teleurstelling en liefde. We hebben elke mogelijke route bewandeld: van ziekenhuizen en medische behandelingen tot voedingsexperts, waarzeggers, spirituele gidsen en alternatieve genezers. Alles in de hoop dat onze droom van een kind werkelijkheid zou worden. Maar elke keer was er weer een teleurstelling. Het voelde alsof ons leven werd stilgezet, terwijl de wereld om ons heen gewoon doordraaide.
In die tijd had ik ervoor kunnen kiezen om me te verliezen in de pijn en de teleurstelling. Ik had kunnen blijven hangen in de slachtofferrol, elke baby die ik van vriendinnen in mijn handen kreeg willen opeisen, of me volledig kunnen afsluiten van het geluk van anderen.
Maar ik koos voor een andere weg.
Wat ik heb geleerd, is dat liefdevolle aandacht voor wat echt belangrijk is, essentieel is voor innerlijke rust. Ik heb mezelf de tijd en ruimte gegeven om te mediteren, om te accepteren wat is, en om liefde en zachtheid voor mezelf te omarmen. Door deze zachtheid toe te laten, begon ik mijn leven weer te waarderen. Ik leerde om de kleine, mooie dingen te zien en te koesteren. Ik kijk nu met een gevoel van rust naar mijn leven, ik koester de tijd met mijn partner, en ik geniet van de kinderen die om me heen zijn.
Deze reis naar innerlijke rust en acceptatie was allesbehalve makkelijk, maar het heeft me laten zien dat je zelfs in de diepste dalen van het leven zachtheid en vrede kunt vinden. Het heeft me geleerd dat je niet altijd de controle hebt over wat er gebeurt, maar wel over hoe je ermee omgaat. En dat is wat ik nu wil delen met anderen.
In een wereld die zo vaak wordt gedomineerd door snelheid, prestaties en verwachtingen, heb ik geleerd hoe belangrijk het is om stil te staan bij wat echt telt. Het leven zal je blijven uitdagen, maar het is aan jou om te kiezen hoe je erop reageert.
Kies je voor hardheid en verzet, of voor zachtheid en acceptatie?
Hoe ik door deze periode ben gekomen, heb ik verwerkt in een online cursus.
Deze cursus is bedoeld om je te helpen ruimte te maken voor jezelf, om terug te keren naar wie je werkelijk bent, en om je gedachten en gevoelens te leren herkennen zonder oordeel. Het is een reis naar binnen, naar de plek waar je liefde en zachtheid kunt vinden, ongeacht de uitdagingen die het leven op je pad brengt.
Wil jij ook leren hoe je zachtheid kunt vinden in moeilijke tijden?
Klik hier voor meer info <3.
Reactie plaatsen
Reacties